Nice kanlar döküldü,bu vatanın uğrunda,
Askerin mektubu var, İzmir'in yollarında,
Saygıyla anmak yetmez,dolmalıyız o ruhla,
Hakkıyla yad edersek,milenyumlu yıllarda.
Yine hasret demledim, senden yana içmeye,
Bana yollar mı açtın, sevdaları seçmeye,
Önümde hep çitler var, sana gelip geçmeye,
Bir dert pınarı oldum, döndüm ağlar çeşmeye.
Sevgide koca çınar, can idin yüreğimde,
Bakışların bana, demiyor birşey,
Sade kalbime sunuyorsun kor.
Diyordun tacım var, üstünde bir bey,
Özlemler değişti, görüyorsun hor.
Yanılgılar bana, bir hedef oldu.
İçinizde uhdemi,nedir özür affınız.
Bu yıl Nobel verildi, kol saati aldınız.
Ûnvanlar Erivan'dan aydında sayıldınız.
Bu yıl Nobel verildi,kol saati aldınız.
Biz zaten alışkınız, sırtımızdan hançere,
Bir lerze olan aşkın, dev olmuş idi serde,
Bu sevginin bedeli esaret oldu bende.
Göstermiyor yüzünü, nekadar istesemde,
Unutmayı unuttu, bir sevgi görmesemde.
Bazan bir kuş gibiydi, konacakmış dalıma,
Aydaki zarafet, böyle değildi,
Geceler seninle, süslense idi.
Dünya dengesini, bozarmı idi,
Sevgilere gölge, edilmeseydi.
Sanmam gelecekte, mutluluk vardır.
Her zaman olmaz belki, sakın olmaz demeyin,
Hayatı sevmek için, ara sıra deneyin.
Gönlünüz şefkat dolsun, göreni mutlu edin,
Temenni edilmezde, biz olsaydık bir deyin.
Bir başka bakıyorum,hayata bugün başka,
Sen gittin gideli, kayboldu izler.
Bize yokuş oldu, ovalar düzler.
İstikbal demiştin, denizler gökler.
Gülemiyor artık, soldu benizler.
Sözlerini Atam, biz tutamadık.
Kaderin cilvesi bu, bana bir yaren sundu.
Hem yaşı hem kültürü, babacan ve olgundu.
Yaşantısı hep rehber, doğru yolu buldurdu.
Ben doymamıştım amma, bahtı bize doyurdu.
Eğitimci yaşantısı, hep aynaydı bireye,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!