Bir bahar yelidir ki; kucaklar düşlerimi,
Bir bahar yağmurudur; öpüşür gözyaşlarımla,
Bir bahar akşamıdır; yıldızlarla süslenir,
Gökler başım üstüne yıldız yıldız elenmiş,
Cömertçe silkelenmiş,
Yine de çıkamamışım içinden kapkara bir sevdanın
Bedenim
Örselenmiş.
Umut var desem; yalan, umut yok desem; yalan,
Sanki kör bir dehlizde yürüyor, yürüyorum,
Ne önümde bir güneş,
Ne arkamda bir mum ışığı,
Ne bir geceden sonra onu izleyen şafak.
Karanlığı bir mum gibi ellerimde taşıyarak
Savrulmuşum yaprak yaprak,
Bilmem ki; ben nereye varabilmişim
Aldanarak.
Sandal yaptım gönlümü aşkın küreklerine,
Körpecik bir ömrü yedim yedim bitirdim,
Ne bir güldüm, ne de çilesiz gün geçirdim.
Tuttuğum her kaşığa elem geldi nasipten,
Bilmem ki; ne arar, ne ister
Şu kader
Bu garipten?
(Hikmet BARLIOĞLU (1933-2003) 'nun
YILDIZLARIMI KOPARMAYIN İsimli Serbest Şiirler 'inden >91-92/100)
Kayıt Tarihi : 15.5.2005 11:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!