Kurtlar sofrasına da düşsek, yenilmek nedir bilmeyiz anne! .
Çocukluğumuz ve gençliğimiz AHMETimiz`le geçti,
Ahmedi oldu çok yanlarımız, sığ yanlarımız.. varlığımız! ..
Ahmedice sevmeyi öğrendik; Ahmedice kucaklamayı..
Ve gözlerimiz “AHMET gibi gülümsesin” diye, kalplerimizle misli ağladık... Deli Taylar Gibi koşamadık belki ama
Yağmurları Biriktirdik serçe yüreklerimizle..
Ve O`na eş-okyanusa açıldık, Ceketi`ni asmak için derin sularımıza..
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.