İkibin yedi
Merdiven dayamış iki bin sekize
Sabah oldu olacak
İkibin sekize açmış kucak
Barış ve sevgi ile doğsun
Hep hüzünlü ağıtlar
Hiç düşündün mü uyanan baharla,
Çiçekler renk,renk açmış aynada!
Aşk ve şevk içinde,
Nakışını kim işledi gergefinde?
Çiçeklerle çelengine yazdı adını,
Sergiledi dünyaya nev baharını,
Yükünü yükledi, havada alıcı kuşlar,
Beyaz köpüklerle yol aldı iz düşen sular,
Çığlıklarla martılar yokluğunu konuştu!
Tuhaf bir sessizlik çöktü anılar uçuştu.
Gözyaşım çağlayana dönmüş, dolmuş bir nehir
Bak şu boynu bükük söğüde:
huşuğla her an secdede,
Çılgınca örer dantelin...
El sürülmemiş gibi narin,
Işıkta çizgide renkte;
Sanarsınız bir defilede!
Zamanda bir tiyatro perdesi aralandı.
Bir bebek doğdu sevgi peteğinden!
Sevinçten ışık oldu gözleri annenin…
Çöller vahaya dönüştü,
Duygular çoşkulu …
Ey yer yüzünün meleği!
Nevruzum bahar gelende, seni kimden sorsam
Seni aramak için, bir kılavuz mu bulsam,
Benim gök gözlüm, seven bu kalbi sana sunsam
Ulaşamadığım yerde haki yeksan olsam
Bahar geldi sen hala buradasın yansan da
Kanımla boyadım rengini,
Başıma duvak oldun;
Tabutuma örtü!
Gölgende sarıldım kundağa,
Beşiğim seninle sallandı,
Atıma yelken oldun.
Çıplak gözle bak, ışık kırmızı,
Dur gitme uçurum korkunç!
Param parça olmana kıyamam.
Vaat ettiğin bahar, deprem olmuş gibi
Deprem yarıklarında aşkımızın izi.
İkiz bir cenin gibiydik,
Umutla birleşir ellerimiz,
Sevdim sevgiliyi buldum deriz!
Bin bir cefayı yükleniriz,
Sabır eder direniriz.
Her gün önüne gül sereriz;
Neden sonra anlarız,
Sisli bir Londra akşamında,
Yürüyorduk eşimle biz…
Konuşuyorduk ikimiz,
Kendi ana dilimizle.
Geçiyor du yanımızdan bir İngiliz,
Konuşacaktınız ana dilinizle,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!