İstanbul’da bile Şubatın on beşi bugün
Kirli gri gözlerinden ağlıyor gökyüzü
Kaldırımlarda monoksit kokusu yürüyor
Kapalı mazgallardan sele bağlanmış yollar
Ve boynumda taşıyorum yokluğunu
Kırk katıra yüklesem taşınmaz bir yük
Eyyup’un derdinden daha büyük
Neşe ile ızdırapla,
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Devamını Oku
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta