İstanbul’da bile Şubatın on beşi bugün
Kirli gri gözlerinden ağlıyor gökyüzü
Kaldırımlarda monoksit kokusu yürüyor
Kapalı mazgallardan sele bağlanmış yollar
Ve boynumda taşıyorum yokluğunu
Kırk katıra yüklesem taşınmaz bir yük
Eyyup’un derdinden daha büyük
Unut demek kolay gel bana sor bir de,
Unutamıyorum işte unutamıyorum,
Birşey var şuramda beni kahreden,
Şuramda tam yüreğimin üstünde,
Çakılı duran birşey var,
Elimde değil söküp atamıyorum.
Devamını Oku
Unutamıyorum işte unutamıyorum,
Birşey var şuramda beni kahreden,
Şuramda tam yüreğimin üstünde,
Çakılı duran birşey var,
Elimde değil söküp atamıyorum.