Suat Çiçek Şiirleri - Şair Suat Çiçek

Zaman bir bilmece
Yalnız iki hece
Bir gündüz bir gece

Zaman…
Dizgini vurulmuş at

Gel gönlümün baharı
Dikenlerde gül bitsin
Es hakikat rüzgârı
Çöllere rahmet insin

Kavrulmakta kâinat

İnsan var dünyaya huzur dağıtır
İnsan var rahmetkar buluta benzer
İnsan var cihana acı damıtır
İnsan var zulümkar Nemrut'a benzer

Eller var içinde güller açılır

Ne ifrat ne de tefrit
Bu bir ilahi denge
Melek, insan ve ifrit
Kudretinden bir simge

Ruh bedeni dengeler

Biz mahkumca yaşamaya alışmadık
Gök yüzünün en özgür halesi olduk
Çağlar boyunca andımızı taşıdık
Asırlarca huzurun kalesi olduk

Tarih lugatlarında adımız vardır

Bulutlarla yetiştim maviliklere
Yağmurlara kandım gönlümce
Karanlığı ay ışığında yok saydım
Fener ettim yüreğimi
Karar kıldım ömrüm boyunca
Sevgi yolunda…

Karanlık çağ ortasında
Yönler örümcek ağı
Dört yanımda uğultu var
Her şeyden tedirginim
Duramıyorum…

İlahi lezzete banan dillere
Çiçekten arınmış ballar ne fayda

O’nun vuslatıyla yanan kalplere
Faniler arkından seller ne fayda

Mevcutsa alında ilahi kader
Bomboş sayıklayan fallar ne fayda

Kökleri çürümüş düşen çınara
Üstünde sallanan dallar ne fayda

İşte bu millet, işte tek devlet
İşte tek yürek, işte tek bilek

Canlarıyla yürüdü düşman üstüne
Varlığıyla destanlar yazdı her yöne
Ülkemi getirdi dünden bu güne