Su Kasidesi Şiiri - Dursun Özden 3

su kasidesi

yerin derin kolu-su yolu-kar izi idi karız
yaşam kaynağı, su gözesinde aşk, giz
her dize venüs, aşiyan ve o mor nergiz

o açılım sarhoşu, kederli bir akşamüstü
şiirlik gönül evinde, ahmet haşim büstü
masadaki tek hece, hüzünlüydü o gece
ruhi su kükredi-esti, tutsaktı-suya küstü

ve bu dünya, tek nefeslik ömür mü?
ve kuyuda yusuf, o bir içim su mu?
su gibi aziz ve aşk gibi leziz olmak
borcun-düşmanın yok, keyf bu mu?

karnın da tok ise, ötesi hiç
iç içebildiğin kadar, kan iç
zıkkım iç; şıra iç, bira iç
ney iç, mey iç, kımız iç

ah! kibele’den, ana sütü em
kerem, dem dem, zemzem iç
iç ki melekler gibi uç-susuz haliç
uçuç böceği kelebek, hudut-meriç

mahzende-ayazmada yıllanmış şarap
ey hak! ya rap! savaş bitti-o kent harap
terkoz suyu berbat, eyüp’te gördü serap

kutsal suyla arın, doyasıya iç-bu bir diyet
haydarpaşa şiir evi-hem sıla-hem gurbet
oysa; mutlu yaşam, iyi niyet-hoş kısmet
ve bu sulu sevi, bir yudum tatlı şerbet

ah! gelengi, vah! can gelengi
kurak coğrafyadaki, o nirengi
yaşamın dengi-sevdanın rengi
özgürlüğe susamışlığın, cengi
o ki; suyun izini süren gelengi

ve zincirlerini kıran mazlumlar
son kış uykusundan uyandılar
ve o, iki ayağı üzerinde yükseldi
yeni baharı müjdeledi, selamladı
sert geçen zemheriye inat, bağışladı
hoşgörü suyu içti, nevruz şöleni başladı

dursun özden