Sazı dertli çalan sözü bal eder,
Sözden ilham alan dostluğu güder,
Hak yolunu bulan insanı sever,
Cahilin sohbeti sözü yitirir.
Kamil olan derviş doğruyu söyler,
Sevgiyi bulanlar cenneti neyler,
Aşk ile dolanlar gönlünü eyler,
Çirkinin Bakışı yüzü yitirir.
Gönlü tok olanlar engine bakar,
Özünü bulanlar gül açıp kokar,
İlime dalanlar kemliği yıkar,
Yobazın bakışı gözü yitirir.
Kanberi bilenler doğruyu yazar,
İkilik güdenler cihanı bozar,
Edep almayanlar yolundan azar,
Kulun kul yakışı bizi bitirir.
Kanber GÜRBÜZDAL
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta