Tamam, doksan dokuz kere yalvardım kapında. Kapılar üstüne kapılar kitledin.Kilidin dili için dilsiz destanlar yazdım. Bir milletin derin bağrı gibiydi bağrım. Aşk yüzünün kapısında olmak, bir ömür yüzmek için sevgi denizinde bekledim …
Yüz’ün kere için kapında aşka kul olmak varken bu eriyişim devam eder.
Ya da sözlerinle kırbaçladığın gönlümde,kendime bir yar var.
Yalnızlığın vejetaryanıyım ; ama sensizliğin etselliğine değil.
Minyatürk gibi senli her duygunun yapıtları içimde yükselirken
Bir de aşk tutuşturan sözlerin sevda kitabımda yanarken
Yüz’ün kere sendeyim, ben kere bendeyim bilesin.
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi



