Esmer yalnızlıklar peronunda yorgun bir adam
Özlemin gökkuşağına salıncak kurmuş bir kadın
Renklerin sesinden öpüyor uzaktaki çocuklar
Umutların satır aralarında üşüyor yaşlı dağlar
Gençliğinin kırıntılarını topluyor hüzünle insanlar
Siyah beyaz anıların perdelerini çekiyorlar yarına
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki