Buz tutmuş duvarlar mı ördün yüreğine,
Saklanmak için mi dağlara büründün sessizce?
Kırılmayan heves mi kaldı içinde,
Yoksa kaçışların hep aynı yaradan mı, söyle?
Aynı acıyı yeniden yaşamaktan mı korktun?
Yoksa uzandığın her dalın kırılmasından mı bu yorgunluk?
Yaslandığın duvarlar mı yıkıldı üstüne,
Ne aldı senden bu kadar umudu, nedendir söyle bu suskunluğu?
Sevilmediğini düşündüğün için mi bukadar yalnızlaşıp çekildin içinin en derin köşesine?
Yoksa vefasızlık mıydı gözlerinde büyüyen,
Söylesene, neydi seni kendinden böyle götüren?
Neden susturdun içindeki çocuğu,
Neden gömdün en güzel yanını o karanlığa?
Kim kırdı seni, kim unuttu, kim geçti sessizce ömrünün en güzel çağlarının baharından?
Söylesene...
Neden öldürdün kendi içindeki en güzel seni...
Kayıt Tarihi : 8.9.2025 13:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!