Yaşama çocuk yüzleriyle başladım,
Gülücükler çoğalmadaydı durmadan,
Çağın vicdanı yoktu ben geldiğimde,
Onlar ki oyun modunda değil, zehir giyinmişlerdi.
Kan revan yollara vurdum, sonu nereye
Yani çocuktuk biz, umutlarımız vardı ,
Yaşama çocuk yüzleriyle başladım,
Gülücükler çoğalmadaydı durmadan,
Çağın vicdanı yoktu ben geldiğimde,
Onlar ki oyun modunda değil, zehir giyinmişlerdi.
Kan revan yollara vurdum, sonu nereye
Yani çocuktuk biz, umutlarımız vardı ,
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Şu anda buradasınız:Söylence Şiiri - Yorumlar
23 Mayıs 2025 Cuma - 04:13:17
Duygu yüklü şiirinizi
beğeni ile okudum
Her şeye rağmen ayakta kaldık
Sevgi kırıntılarıyla besledik
İçimizdeki çocuğu
Üzülmesin diye masallarla süsledik
Sevgiye ilgiye muhtacız ya
Kahrolsun böyle sevgi desekte
İçimizdeki çocuğun tek ihtiyacı sevgiydi
Ben aç yattım onu doyurdum
Ben üşüdüm onu ısıttım
Ben uyumadım ninniler söyledim
Ben ölsem bile o yaşamalıydı
Haykırmalıydı arkada kalanlarıma
Ve benden sonraki gelenlere
Tek tek fert fert anlatmalıydı
Suskunluğumu, masumluğumu
Nasıl aci çektiğimi, çırpınışlarımı
Can çekişip can veremediğimi
Duygusallığımın, iyi niyetin
Beş para etmediğini anlatmalıydı
Acımasızlığın nasıl ezip geçtiğini
Hayatı ve hayatımın gerçeğini
Nasıl kıydınız demeliydi
Vicdansızların suratına
Vicdanı tokat gibi vurmalıydı
Sayın hocam tebrikler şiiriniz ilham oldu
bir şeyler yazmaya çalıştım saygılarımla
VUSLAT Süleyman KIR
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta