Sorma Bana Beni Şiiri - Uğur Takcı

Sorma bana beni
Vefalı toprakların tenini
Rüzgarokşamış kelebeği
Bir ozanın şiiri gibiydi uğur
Bomboz bir tepeden bir tepeye
savrulan rüzgarlardan kopardı onu istanbul
rüzgarlarda savrulan maziye kaldı
Mazi; bir çocuğun uçurmasındaki çallı çapraz çıtaydı
Sorma beni bana
Bir anadolu türküsüne benze
Okadar saf okadar masum ol
Vefalı topraklara koy ellerini
Rüzgarı davet et duygularına
Benim bende neyim kalmışsa anlatsınlar
Kah zemheriyi anlatacaklardır sana
Kah ümitli bir bahar
Ben işte böyleyim güzelim
Yüreği verimsiz topraklara sevdalı bir ağaç gibiyim
Şimdi bir yanım hasrete tutsak
Bir yanım hüzün yüreğime zemheriler çökeli
Sanki asırlar olmuş gülüm
Artık okadar alışkınım ki hasrete
Ne ben onsuz olabilirim nede o bensiz
Loş ışıklar altında bir birlerine
sevişmelerini anlatıpta
bu akşam boğaza karşı hayalinle beraber
gurubu seyrederken kederi boğuyorum

Uğur Takcı
16 01 2003