Hayat dediğin tahta.
Ben, tahtada tebeşir.
Çizdiğim tüm kümeler, sonsuz yerde kesişir.
Ah bu deva na pezir.
Bu bir kökü mazide, bir kökü istikbale bakan dert.
Bu derdin müptelası bu derde duçar her ferd.
Renk renk yaşayış çilesi.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta