Gün olur, susarım yanmışçasına
Çatlar dudaklarımla beraber ruhum
Dünyanın bütün sularını içsem de kanmam
Seraplar görmeye başlarım uzun süre
Çöller tükenir de ben yine ayılmam
Gün olur, acıkırım ölürcesine
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
