saçlığını yitirirken ağaçların saçları
kestaneler menopoza girer güz sonlarında.
makamların hüznü büyür tıpkı slav gibi sarı
ve sıtmalı yaprakların karmaşık tonlarında.
savrulurken kuş tüyleri kar gibi çığlık çığlık
bir telaştır inildeyen kilise çanlarında.
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta