Çiseliyor usulca yapraklar pencereme.
Birazı sarı, birazı kahverengi, kırmızı…
Renk cümbüşü var konuyor ağaçlara,
Oradan düşüyor bir kar tanesi gibi, toprağın üzerine.
Eziliyor yapraklar ayakların altında.
Onca zulme rağmen küs değil insanlara.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta