SON TABLO
Son eserine başladı ressam
Tavan arasındaki dağınık atölyesinde
Bir tutam şeker pembesi aldı paletinden
Sürdü tuvaldeki bebeğin ağlayan dudaklarına
Yaşamın tadı sandı o rengi bebek
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Ressemın hayallerindeki
dünya, yaşadıkça yaşayacaktır.
O güzel saraylar ve mutlu prens
ve prensesler ressamın hayatı
son bulduğunda, onların hayatı da
son bulacaktır. Ölmeyen bir ressam
lazımdır. Pembe çocukların mevi
derinliklerini veren bir MUSAVVİR
gerekmektedir.
Şairim; İnanın beni çok etkilediniz
böyle bi şiir aklımın ucundan bile
geçmemişti, Ama bana güzel bir
ders verdiniz. Size teşekkür eder
saygılarımı sunarım.
Bedri Tahir Adaklı
Tabloyu resim yapan ressam, dizeleri şiir yapan şair .. kutlarım yüreğinizi kaleminiz daim olsun Sevgilerimle
güzel bir çalışma okudum keyifle
Sevgiyle işlenip sevgiyle bütünleşen çok güzel bir tablo olmuş hocam,keşke adı son tablo olmasaydı,tebriklerimle tam puanımı yolluyor esenlikler diliyorum..
Herşeyin yolu sevgi, ama gerçek olursa.Dilerim gerçek sevgi hiç peşinizi bırakmasın,tebrikler arkadaşım.
Her şeyin başı sevgi, sevgisiz yaşanmaz bu dünya.
Ressam elindeki fırçayla tüm dünyaya sevginin ve barışın resmini çiziverse ve hep öyle kalsa.
Saygılarımla
Tobloyu harika anlatmışsınız
Ressamdan daha güzel
Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 116 tane yorum bulunmakta