Biz sevinçlerimizi ve de kaderlerimizi birbirimize gömerken, şimdilerde acılarımla baş başa gözyaşlarımı tek başa bir başa içime dolduruyorum...
Yalnızlığın veya çaresizliğin kuralı bu muydu, yoksa bilmediğim?
Zar kapılarının ardındaki yaşamımı tutsaklıktan kurtarmak için beden sızılarıma ve organ çökmelerime aldırmadan var gücümle geçmişin yüklerini hâlâ omuzluyorum...
Ben bilmez miyim gülmeleri,
ben bilmez miyim mutlulukları,
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
