Son mürekkep bu kalemimden senin için damlayan,son isyan dudağımdan dökülen.Birini dokunması sana,ellerini tutması çok koydu bana.Ben hak etmedim bunu desem de yargısız infaz kesti attı boynumu.Bir karalama kağıdıydım sanki can sıkıntısında,kurumuş bir gül sayfaların arasında.Ben hak etmedim köşelerde boynu bükük yapayalnız kalmayı,ama sen çok iyi bildin acımadan canımı almayı...
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta