Son çalan konçerto bu, son dansın son perdesi,
“Ah”la döner o beller Son âhın son sahnesi.
Bir ân ki o son nefes,dönülmez epilepsi.
Ölüme direnişin, ürperten son refleksi.
can hulkeye dayanır hırıltılı nefesi.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
İrfan ile süsleyebilmekte bütün mesele zaten. O zaman gerçek hürriyete kanat çırpılıyor.Kutluyorum Değerli Hanımefendi'yi
İrfân ile süslense, ölüm ne ballı şerbet,
Ölüm ki şeb-i arûz, dünya ne acı gurbet.....!
Yazan gönül sağ olsun... 10 puan +ant. Daima tatlı sonlara, sevinçlere...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta