Son Gece Şiiri - Arif Baltacı

Aşkın gözyaşlarıydı dökülen ellerine
O bodrum katındaki son gecede
Sen umarsız uyurken o daracık odada
Elimizden kaçıverdi sevda kuşu bir anda
Örterken saçların o bembeyaz tenini
Bir anda unutmuştum şu gölün matemini
Son sigaramın son nefesi gibi
Bir anda içime çekmiştim seni
Sigarayı bırkatım dumanında sen vardın
Her gördüğüm yüzde karşıma sen çıkardın
Şimdi söyle bana sevdiğim
Bilir misin senden sonra ben ne haldeyim
Son gecede ilk defa seni öpmüştüm
Senden sonra acımı gecelerle bölüştüm
Bana çılgın diyordun ya öperken dudağından
Bir bebek kadar üzgündüm anasından ayrılan
En güzel bölümüde kapattın bu perdeyi
Aşk sayfam yırtık yapıştırıcımı almışlar elimden
Ne mümkün seni unutmak son geceyi silmek kaderimden
Nadasa bıraktım gönlümün tarlasını
Bıraktım ki rahatça yaşayayım yasını...

21.09.2002
Z.KAMİL/İSTANBUL