boşluk umarsızca akıyor üzerime..
zaman çöplüğünde attığım adımlar,
kaosun habercisi
iç ayarları bozuluyor masumluğumun..
/karanlık; savruk bir kurşun olup,
düşler için işkence odaları kuruyor../
yığılıyor üst üste sensizlik
yüzler kaybolurken bilinmezlik girdabında,
tozlu gözler sıvanıyor üstüme..
ve son bileti ben kesiyorum,
ölüm şehrine…
Kayıt Tarihi : 27.8.2002 21:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!