Dünyaya insan olarak geldik
İnsan olarak hayata devam edemediğimizi anladığımızda insan olarak dünyaya geldiğimizi idrak ettik
İnsanlık dedik, insanlığı sadece istedik, bizim insanlığa doğru yol almamız gerekirken insanlığın bize gelmesini bekledik
Yaşamı insan olarak bitiremedik
Sorun bizi insanlıktan çıkartan olgunun ne olduğunu bildiğimiz halde onunla yüzleşmek gibi bir cesarete ve bunu mesele edecek bir derde sahip değildik
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
"Var olmanın dayanılmaz hafifliği..."
Milan Kundera
Evet...
Her yaşam, bir "mabet..."
Her insan ayrı bir medeniyet!
Bu kadar mı benciliz biz?
"Biz" olamadığımız için!
İnsanlığın aslında "eğitilmiş, bastırılmış, farklı hayatlara yaşam hakkı tanımış ve de toplumsal bir medeniyeti kurabilmiş" olmakla mümkün olacağını bilmeden mi gelip, geçiyoruz?
Ya da bütün bunları birileri kotarıyor, sonra da "böyle yaşayacaksın, bana tabi olacaksın" dayatmasına mahkum mu oluyoruz?
Öyle ya..
"Paylaşmak, insanlıktır!"
Lütfetmek ise, "krallık!"
Fikir jimnastiği...
Tebrikler Önder Kardeşim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta