Soluk Alanda Şiiri - Mehmet Yakışır

Esin rüzgarlar delicesine, sevdiğimin diyarına
Taşıyın hasretimi, dokunsun yarin saçlarına
Bir telinde ben olayım, savrulayım seherinde
Sinsin kokusu üzerime, yansın içim her hecesine

Uçun ey meltemler, kanat çırpın geceye
Fısıldayın hüznümü, kayıp bir şarkının nakaratına
Belki dökülür, anlattıkça, kalbimdeki yaralar
Ve susar ardından dev gibi yığılan hatıralar

Yağsın ince bir yağmur, değsin usulca tenine
Getirsin bir parçamı, gölgem düşsün peşine
Bir damlada çağrım var, bir damlada özlemim
Anla suskunluğumda yanan eski sevinçlerimi

Belki bir sabah uyanırsın ansızın içli bir düşle
Gözlerin arar beni, geçmişimizin kıyılarında
Bir yel eser, ürperirsin, tanıdık bir sıcaklıkla
Ve kalbin fısıldar: “O, seninle soluk alanda…”