Mütevazi görünmeye çalışan renklere fazla ehemmiyet vermeyen bir hayat
Sen ruhumda bir çiçek
Sen hayatımda bir gerçek
Dağılan ruhuma kadraj oldun
Sen dalda değil gönüllere açıldın.
Gönülden dallarımıza saçıldın.
Dert izliyorum...
Güneşi perdeleyen.
Dermanım, derdimden yağacak yağmurda...
Fırtına yiyorum...
Ruhu parçalayan.
Emanım limanda demirli vapurda.
Ne duvara bir taş ne de bir köprüde kemer
Ne kalbe bir baş ne de ömür binasina bir rehber
Oldum
Korku ve tereddüt ile yoğrula yoğrula
Ne gözlerde bir şimşek ne de ümitlere bir direk. ..
Seni Yıldıztepeden seyr ettim ey Malatya!
Gönlümde yıldız yıldız, gözlerimde ışıl ışıl...
Hatıralar canlandı, cıvıl cıvıl aktım maziye.
Cansız duvarlar bile göze yaş oldu ığıl ığıl.
Seni, bugün bir tepeden izledim ey Malatya!
Elif gibi olmak...
Ülfetiyle çoğalmak...
Elif sırdır dolmaz.
Onsuz harfler olmaz.
Zerafeti dağ eritir.
Letafeti bağ getirir.
Tatlı tesbihatlarınız ninni oldu ruhuma,
Yeniden doğuşun adı Malatya vakıfları.
Hali tevcihatlarınız evrad oldu ruhuma,
Yeniden doğuşun adıdır Malatya vakıfları.
Fatih idi, Yavuz idi, Barbaros idi herbiri,
Sabahım
Gün gebe, önündeki aleme..
Peşindeki nümayiş, ilerdeki alayiş için yaratılmadın ey insan!
Kalbindeki asayiş içindir bütün evrendeki faaliyet.
Ne renk verirsen o görünür günün,
Îro îda çevan e, bihar kilamê ser devan e.
Ewr wek şivan e, gîya û dar wek pezan e.
Gîya wek bêrîvan e, şîrê axê ser lêvan e.
Bihar şervan e, li dijî ew dijminê reşbîn.
Dünya kalpten çıkarsa kaç kalır?
Sonsuz kalır.
Fenayı bekadan,
Nefsi likadan,
Küçüğü büyükten...
Haykıralım kumlara, taşlara, kağıtlara, sayılara...
Hani nerede Rüstem nerede Herkül nerde Afrasyab?
Hangi görklü kahramanı öğütmedi bu çarklı asiyab?
Nerede devletleri gurur üstüne bina edilmiş şahlar?
Şevketlerini ordular değil viran etmedi mi ah vahlar?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!