Solgun Yapraklar Şiiri - Kasım Kobakçı

Bulanıklaştı gözlerimden, hayalin,
Ayrıldım ışıklarla gün bitiminden,
Keder kabıma doldu, telaşı yıldızların,
Islak giysime topladım, solgun yaprakları
*
Konuk olmuş, bir gece evine ayaz,
Her yer çilli soğuk, billur kırağı,
Yapraklar hüzünlü, veremli çocuklar,
Sıcak avucumda, okşadım onları.
*
Dudaklarında, ayın içtiği sudan,
Gözleri, ayrılığı satın almış Leyla'dan,
Solgunlaşır denizin dalgası ürküden,
Düşsem acep, ezer miyim solgun yaprakları?
*
Eriyip, yok oldu parmaklarımdan,
Hayallerin ve yeminlerin,
Bitti nihayet, geçti kalbimden,
Cilli soğukların, o uğursuz mevsimi.
*
Ağırlanmış o gece evinde bir serap,
Her yer hırçın ayaz, buzlu kristal,
Kırağılar hüzünlü, ince hasta çocuklar,
Ufacık bir nefesle, ben de okşadım onları.
*
Dudaklarında, güneşin içtiği sudan,
Gözleri, ayrılığı satın almış Mecnun'dan,
Sararır ırmağın çağlayanı korkudan,
Koşsam acep, yırtar mıyım solgun yaprakları?
*
Gözümden silindi, kışın hayali,
Gün batımından ayrıldım,
Sarı yapraklar, düştü keder çanağıma,
Islak eteğime, topladım yıldızları.
*
Bir akşam evine, yerleşmiş poyraz,
Her yer çilli kış, kristal buz,
Yıldızlar hüzünlü, veremli çocuklar,
Sıcak avucumla, okşadım onları.
*
Dudaklarında, ay ışığının içtiği sudan,
Gözleri, ayrılığı satın almış Kerem'den,
Sararır denizin dalgası korkudan,
Düşsem acep, ezer miyim solgun yaprakları?