Rezervi bitip tükenmek bilmeyen hangi madenin ruhusun.Derinlerine böyle çağırıyorsun. Varsıl hülyalar sunup durma derinlerde.
-Derinlerde her şeye rastlar insan. Sen orda aşk mısın acısı mısın aşkın acısı mısın unutamadığım mısın bilemedim.
”Sessizlik” cevap mı? İçindeki petrol olmalı ve sol yanında da Ortadoğu. Bu yüzden kanıyorsun.Bu yüzden bütün gözlerim sende.
-Suskunluğun kendine kurşunlar öretti.Beş meteliğime vurdun. Sen susunca bana da yazmak geldi. Sevginin gücünden ruha indin. Orda katman katman yakılmış ben’i gördüm.
-Şiir sözlüm deyip sevdiğim adamı hurilerle yakıp kavurduğun affedilmezliğin fotojenliği vardı. İçimdeki mağaralardan çıkmamı istiyorsun.Gökdelenlere çık diyorsun. Gökdelenlerde
Oturup gönül çelenlerle çelimsiz seviler yaşa . Beni unut Tırtılım yazmışsın.
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta