Kalıbına baksan adam bellersin.
Balçıktan yapılmış evin direği.
Mangalda kül koymaz, yamandır dersin.
Tarlada sırıtan soğan erkeği.
Koluna taktığın sanma ki madam.
Madamın ellerde yenilen badem.
Bu kadar erkeksen dürüstsen madem.
Git gör say peşine düşen erkeği.
Biriniz tencere biriniz kapak.
Belli değil, kim eğridir kim kaypak?
Neye benzemişsin git aynaya bak.
Üstün bıyık altın bayan eteği.
Madam’ınla verişirsin laf lafa.
İki çuval saman iki boş kafa.
Sen iplere dolan, kendi çarşafa.
Bu kaçıncı çarşaf, soğan erkeği.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta