Kabrin rengiyle sıyrılsa da yaşam
Ellerimizden siyaha
Çakır bi umudun hevesiye
Kimsesiz bağır da
Necat'a derer ellerini
Mevsimsiz solan sarı bilem
Karaların farkında değil artık
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
morlar öne çıkıyor,grilikler yok olmuş gibi..
Hayatı çok sevmenin ilk işaretleri sülüet gibi tülleniyor gün batımlarında...
İnanılmaz bir derinlik ve ruh güzelliği,nedesem başka bilemiyorum...
sevgilerimle....
Metin Topçu
Siyaha bürünen ruhun aydınlığa ihtiyacı vardır. Aydınlık beyazın tüm tonlarında gizlenmiş. Ve üstade çıkarıyor ortaya dizelerindeki sıcaklıkla beyazı, beyaz dönüşüyor kırmızıya, maviye, yeşile. Renk cümbüşü içinde buluyor kendini okur. Ve dönüyor yeniden ruhun karartısı bembeyaz aydınlık yolculuklar eşliğinde ışıklı dizelere.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta