SİTEM
Duygular konuşur çoğunlukla ve kalemden dökülür beyaz sayfalara. Bazende etrafımızda gördüklerimiz, duyumsadıklarımız bizi yazmaya teşvik eden, iki satır olsa bile hayatın içinden kaleme aldıklarımız vardır.
Ben duygularımı bir zeytin yaprağında asılı bırakıyorum, belki bir gülün o elimizi acıtan dikeninde, belkide bir çocuğun elindeki uçan balonda.
Kimi zaman paylaşmanın vediği pişmanlıklar artık yaşanmasın diye.
Beni en güzel kaale alan kendi yüreğim, kendi özgürlüğüm
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
