Kâinat hepimizin, hem de tüm mahlûkatın,
İnsan nankör yaratık, yokluğunda varlığın…
Kul azdıkça azıyor, bazen Rab tanımıyor,
Merhamet edildikçe, baş dahi kaldırıyor…
Şu doğaya bir bakın, sırtlandan ne istenir?
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta