Sır Şiiri - Dr Yusuf Polat

Gençti güzeldi, neşeli ve alımlıydı
Dalgın halleri vardı
Bir çelenk ördü
Uzun siyah saçlarından
Üzgün yorgun ve solgundu
Yüzünde masum bir gülümse
Gizledi ümidini sevincini
Korkusunu, sır perdesi kanlı gözyaşını

Gözlerinden tek damla yaş aktı
Bakarken
Son kez arkasından tanıksız maziye
Belli ki orada gizliydi
Yalnızca ayrılık
Kaleminin izini sürebileceği satırlar
Çaresizce bağrını açtı rüzgâra
Ve böylece
Küçük bir yaprak daha düştü toprağa