Sır Şiiri - Sami Özay

SIR
Sevdamı sırra sırrımı kanıma akıtmış gönül çıkmazında rahmet kapısı arar her gördüğüm her konuştuğumdan gizli bir teselli umut eder sırrımın acısıyla dünya sürgünüme devam ederdim.

Öyle kolay değil gönül denizi sırlarla köpürüp taşmış birinin teselli bulması. Mahzunluk durgunluk bazen öfke patlaması. Tıp dilimi yoksa halk dilimi bilemem ama gerçek manada yaşanılanlar duygu durum bozukluğu. Bozulan duygular ruhsal çöküntüler kendi hakkında alamadığın mantıklı kararlar hayatının her an ve zerresini kuşatmış yanlışlar içine düştüğün batak seni adeta hüsran çölünde kum fırtınası gibi sıkar hoyrat bir rüzgâr gibi sertçe önünde sürükler. Kapılıp gidersin bahtının rüzgarına. İçinde sıktığın her an tıkar damarlarını kanını dondurur konuşamamak bitirir tüm umutları kapatır tüm kapıları aradığın teselliden bile uzak durursun. Durumunu bilmeyen herkes haline acır aklınca teselli vermeye çalışır lakin sırrın gönlüne mühür olmuştur tesellide kabul etmez.
Çıkmazlara sarasın umutlarını hayallerini, artık hayallerin bile sırlı mühürlü kalbine şifa olmaz. Hayaller güzel rüyalar bile güldürmez yüzünü. Sır fedakârlık yapmaya değil feda olmaya sürükler seni içinde sakladığın sır. Ağır gördüğün gizlediğin sırrına feda olursun gönlünde taşıdığın sevdana feda olursun.
Bu feda olmanın sonu gelmez artık. Her an her saniye feda olursun harap olursun. Sana her sorulan soruda yok olursun.
Sırla yaşamak zor azizim
Bazen konuşup anlatmaya niyet edersin azimle anlatmak için kelimeler seçer ifade etmek için çaba sarf edersin lakin gönül lal olmuştur dil tutkun suskun bütün azaların puskun.

Gönül yolun bozulmuştur artık susmak azık olmuştur sana sessizlik beslemiştir acılı sırrını hani dersin bazen ulan ne dertmiş be sussam zehir konuşsam zehir der yine susarsın.
Her susuş seni farklı çıkmaza iter. Çıkmazlara kararsın bu çıkmazlarla boğuşmalar artık aklın ve idrakin sonuna götürür seni dualar edersin yarabbi ateşten nura düşür beni diye. Nuru görürsün aydınlığı görürsün ama suskunluğun çıkarmaz seni ışıklı nurlu hayat yoluna. Unutmayı düşündüğün her anı ihanet saydırır sırrın sana.
Hasılı soluduğun havadan içtiğin suya kadar gezdiğin dost diyarından yaşadığın eve kadar her yerini sırrın verdiği acı sükût sarar. Uykun bile korkutur seni çünkü sırrınla hem hal olmaya alıştığından uykum sırrımdan beni uzaklaştırmasın diye uykudan bile korkarsın. Acılı bir çile çekersin ama konuşamazsın.
Ve sonunda konuşmamayı sırrı saklamayı iyice öğrenirsin hayatına anlam katan insanlardan sana her derdini açan insanlardan bile saklarsın çünkü senin en kıymetli varlığın en değerli hazinendir bu sır. Onu paylaşmak anlatmak değil sırrını düşünmediğin her an bile sana gaflet gelir.

Sırrın saba aşk olur anlayamazsın