İnceldi gönlümün karası geceden
Feyz aldı suskun dilim bir heceden
Boy verdim yarin sularına
Huylarını öğrendim
Kırlara çıkarıp
Yemin ve bağ bozdu kesik parmaklarım kanım terledi soğudu
Sudan aynaya sıçradı yüzüm kadın uykudan göğsüme dağıldı
İncir yaktım avucuna duvarlara resmini damlattım
Suyu düşündüm dizlerine kadar
Limanda gemileri izledik ayrı ayrı
Dardaydık
Bir iskelenin en ucuna yürüyüp
Denize ayaklarımızı sarkıtsaydık
Genişlerdi belki göğsümüz..!
Bir güvercin avuçlarıma gökyüzünü çağırıyor
Avuçlarım bir şeylerin birikme yeri oluyor
Yokluğun lodosun ve maveranın
Böyle gece yarıları bir umut tetikliyor karanlığı
Ay ışığıyla kavlıyor vur yansın şiirlerim
Uyku tutmadı yine beni yüreği karanfilli gece
Yok sayıldım yarının kapısında yarin kapısında
Şiire anlattım derdimi ikiye böldüm kendimi
Bir sen oldum sustum bir ben oldum döküldüm
Öyleyse kırdım kalbini zulmettim kendi inancıma
Mevsimler boyunca sürecek yalnızlığımın
Bir acıyı bir acıya ekler gibi görülen düş
Uyanır bende seher vakitlerine
O tatlı rüzgarlara
Anlatır kim olduğumu
Kendimden başka
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!