Yakıtı
İnsan ve duygu olan kalbimde
Bir damla su
Bir garip bulut..
Hiçlik kuyusunda
Varlık kıyısında
Yaşama hassasça dokunuyorum
Çünkü üşüyorum ;
İnsan küçük alem
Her an bölünüyorum
Kalbimi bölüşüyorum...
Meğer derdim bana
Bazı insanlar gölge fıtratlıdır
İstemekle isteyememek arasında
İradenin hiçliginde
Seçimlerin yokluğunda..
Bazen bir gayret
Haktan talep ederken görülür
Sazlıklardan havalanan
Bir tutam umut
Gün görmüş yüzler
Aydınlık yarınlar
Gelin ,hem sevelim hem sevilelim ...
Ya İlahi
Sen ki gözlerim yandığında
Gönlümün yangınında
Denizler coştuğunda
Hiçlik ocağında
Varlık sahilinde
Soldu çiçekler
Renkler mat ve gri
Bir gençlik giderken ..
Zaman çabuk geçti
Oysa geçmiyordu saatler
Ah bir ömrü kapladı ağlar ,örümcekler ..
Dönüş hazırlıkları başlasın
Kaldırılsın direkler
Çadırlar dürülsün
Bir iç şehirden bir ülkeye
Ateşler sönsün
Gece alınacak yol
yıldızların bile ötesinde
mecnunla buluştuk
çocukça bakışıp
muzurca gülüştük
dedim rüsva oldum
nasihat veriyorlar
Ben değerli biri değilim
Bunu iyi bilirim
Sevilmeye layık da değilim
Seven neden sever anlamadım
Beklemek yazgım.
Sevemedim kendimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!