Hayat yolculuğu
Umutla atılan adımlar
Kendine söylenen yalanlar
Güven verir avuntular
Fakat ah kahpe kaldırımlar
Mezarlıklara ağır kış gelmiş sevgili
Ellerim ceplerimde izlerken gördüm
Rabbim müsade etti ruhların işkencesine
Ve her tarafım döküldü toprağa tutam tutam
Ellerin ,gözlerin verdi yağan yağmura ilham
Her baktığında gökyüzüne ,üzerine gelsin
Nefsin ayrı kalbin ayrı aklın ayrı bilsin
Çaba edesin gayret edesin didinesin
Benim gibi aşka düşesin
Bir türlü dengen yerine gelmesin .
Bahçe kurudu ,kuyu kepti
Bu hayatın arka odaları vardır
Tanrının bir resmi olsa oradadır
Suretler hakikatin resimleri
Manzara devşirir arka odalar
Acılardan içeri
Arka odalarda insanlar yok olur
Sevgi her şey mi ?
Bir gün gelir biter mi ?
Hava gibi savrulan saçlarına
Kriz gibi bastıran kaşlarına
Suda titreyen bakışlarına
Ellerine
Etraftaki akustiği duyabilirim
Belki ileride
Tanrının iradesini
Sonra eserini görebilirim
Herşey mümkün
Yeterki
Pagan bir sevinçle uyandı kalbim
Güneş doğuyor ve ayrılmıyor duygular
Genç çocuk yaşlı hepside sokakta
Çiçekler savuruyorlar etrafa her an
Bir Roma caddesi bu belli
Güneş doğuyor ,bir tek mutsuz olan
Ömrün ortasında
Tarlaları hasattan geldik
Elde avuçta yok bir şey
Bir kalbe değdiysek ne ala
Bağları bozduk
Gözlerim buğulu
Kitaplarımı evde biraktim
Az zamanda yıkılacak
Belki ölüler okur
Okur da beni hatırlar
Birinin elinden tutsaydim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!