hayatta en büyük yanlışı
güzelleri sevmekle yaptım
güzeli alan gitti
ikincisi iyileri sevmek oldu
onuda kapan gitti
doğruları alalım dedik
onlar susurluğu konuşuyor
derin devleti
kara bir mersedesin
kara insanlarını
ciğerin yavanlığını miyavlıyor
benim kedim
geçmiş benim harcadıklarım
gelecek benim umutlarım
ektim biçtim elimde hasadım
alacak verecek baş başa
şikayetim yok bu benim hayatım
yollarım vardı yürüdüm
bensiz de yaşamaya alıştığını artık biliyorum
denize nazır çay bahçelerinde yudum yudum
kendi hayatını dalgaların seslerinde yaşadığını
varla yok arasında çızgideki ben olmasamda
az sonra bol köpüklü bir kahve koyacaklar masana
sade yanında şekerli tam istediğin gibi bir fincanda
yol ayırmışsa kader adına
ağlama hüzün boş
elbet yanar derinde ateş
su değmeyecek kadar derinde
varmı bittiği yerde durup beklemek
yaradandan böyle bir ayrıcalığın
aramıyorsun olsun
ben aklındayım
bir köşede kurt oldu
kemiriyor biliyorum
soruların başında
cevapsız bekleyen
bitmez sandığım yıllara
bir şarkı yazmak istiyorum
içinde hem yazları hem kışları
helede baharları çiçek çiçek
yaşadığm şimdiki hazandan uzak
arka cebimde plastik tarak
Beyaz
gözümüzü açtığımızda
herşey bembeyaz
hayat bu karaların sahibi
paylaştığı bizlerle
kimine kırmızı
aradığımı buldum mu?
bilmem
ama bulamadıkları mı
gönülde arıyorum
ömür yetermi bilmem
bitene kadar aramaya
bir hikaye dinlesem
yaş ellilerden sonra
el ele yaşanmış,yıllanmış
şarkıları olmuş paylaşılmış
sevdadan yana çiçek çiçek
kıristal bir vazoda saklanmamış
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!