Hak şehrinde kaybolmuşum,mülhak ım,Vedat' ım.
Şimdi yoksun,bir dil-i âvârede kaldı nâzın.
Geçti bu cân,doğmaz artık sabâh-gâhım.
Hem arar,hem ağlatır arkandan bin intizârın.
Uykusuz bakarım yollarına,sensiz,nigûn-sâr ım.
Mahzûn kalbim de ıssızdır,bi-cân harem-i yârım.
Râzıdır bu cân,olsa da âteş-i be-cân yanın.
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Devamını Oku
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta