Gözlerin, suya inen bir ürkek ceylan
Beyaz güvercindir sanki ellerin
Yaşamı hep son vagonlardan yakalayan sen
Bu kadar kolay mı pes edeceksin?
Örselenmiş, yorgun, yitik yıllarına inat
Doğmaya nazlanan güneşine inat
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
