Geçmiş karanlık bir sandık gibi,
Her bakışta biraz daha tozlanır.
Bir çayın buharında gördüm kendimi,
Bir şarkının kalbinde yeniden doğar.
Şimdi, tam bu anda varım,
Ne eksik, ne fazla, yalnız ben.
Susarak öğrendim yaşamayı,
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta