Yer gök tuhaf bakar, herkes tuhaf bakar bana
Yıldızlardan bile uzağım kendi kendime
Ruhumda yakıcı alevler, yakar kendi kendini
Sılam bana gurbet, ben bana yabancı
Dünyanın en huzursuz insanıyım belki
Nedense ben hiçbir şey bilmez, anlamazdım
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta