Kendimi sana gömdüğüm günden beri
güzergahı senden başka yol bilmez müjdesiz ağlayışlardayım...
Kemik bile kendine dayanan bıçakla ahbap...
Kavak yellerinden kalan
yüzümde cürümü belirsiz bir bakış yarası...
Gülüşünde güneş yanıkları okuyor gözlerim...
Hani tükenmezdi destursuz çarpan aşk denen illet...
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
