Yıllar önce...
Yaşlı bir budamacı tanımıştım...
Nasırlı, yorgun ve öksüz ellerinde,
Çeliğinin parıltısı kadar müşfik bir makas...
Kestiği her dal, yeni bir sürgün için umut!
Yaralanırken dirilmek buymuş düşününce,
Ağaçların kaderi ve dahi güllerin de!
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta