şimdi sen öldün
şimdi tüm seherleri yeryüzünün
ölüyor bende
duvar dibinde bir avuç adam
atlardan konuşuyoruz uzun uzun
taşın yoğunluğundan
ve suyun nasıl yürüdüğünden betonda
evi boşaltacaklar evi
kimse eriklerden söz etmiyor
sanki erikler hiç yokmuş gibi
bir kadın elleriyle saçını tarıyor
yanı başında kutsal kitaplar yalvaçlar
kadının öpüştüğü yanık orman
durup durup başlıyoruz birbirimize
çizik bir plağa bozuk bir saate
aslında her şey güne gecikmek için
arada erikler oluyor
erikler ölüyor
biz duvar dibinde bekleyen adamlar
toprağın ağzına bakıyoruz dalgın
topraktan çıt çıkmıyor,
çıt
çıkmıyor.
Şiiri Değerlendir
Böyle saçma sapan yazıları günün şiiri olmaya layık görenlere de -hiç kusura kalmasınlar aman- acayip taacüplerimi ve biraz da kızgınlığımı arz ediyorum.
Kutsal kitaplar düzeni ve kabul göreni, yanık ormanlar ise kaosu ve yıkımı anlatıyor. Evet, bir tezatlık var ama bilinçli bir tezatlık aslında. Kutsal kitaplarla öpüşen kadınların yakınlığı sizi rahatsız etti sanırım. ?? Olabilir, saygı duyuyorum.
şimdi tüm seherleri yeryüzünün
ölüyor bende "
gibi yüksek perde duygusallık girizgahından sonra şiirin odağı, gövdesini, anafikrini bu eksende aramak gerektiğini anlıyoruz. o kadar güzel ve içten bir ifade ki, etkisinden kurtulup diğer kısımlara geçmekte zorlanıyoruz.
bir de o erik ağaçları objesi var ya...
hem real hem mecazi anlamında okuyucuya farkındalık uyandırma çabasına rastlıyoruz.
sonrası final...
" biz duvar dibinde bekleyen adamlar
toprağın ağzına bakıyoruz dalgın
topraktan çıt çıkmıyor, "
buyrun cenaze namazına.....
günün seçimini, şairini tebrik ederim...
TÜM YORUMLAR (41)