Yorgunluktan başım düşüyor
Gökte kanadı ayrıç ayrıç bir kırlangıç
Dere gibi geçiyor içerimden
Ekmek kurumuş
Zeytin çekmiş yağını
Yürüdüm yutkuna yutkuna
Toza belendi miğdem
Gözlerim soldu
Armuda vardım yüksek
Bostana vardım ellerin
Köy hayat gibi ırak
Dönendim durdum
Bir dost bulamadım
Gün akşam oldu
Taze yavrum kan kusuyor
Dışarda eli kırbaçlı bir rüzgar
Hançer gibi geçiyor yüreğimden
Tezek tükenmiş
Oda çekilmiş sıcağını
Düşündüm tütünü sara sara
Ağuyla dağlandı ciğerim
Yüzümün rengi durdu
Avrada baktım ağlıyor
Komşuya vardım susuyor
Kasaba devlet gibi ırak
Yol kapalı
Kalktım oturdum
Bir dost bulamadım
Gün akşam oldu
Amerikan buğdayı bereketli olmuyor
Ötede bizim buğdaydan sapsarı bir ırmak
Güneş gibi geçiyor düşlerimden
Öküzler zayıflamış
Toprak çekmiş elini
Eridim hilal oldum
Sele karşı terim
Gücüm dondu
Tüccara vardım ürkek
Yakın köye vardım bakmıyor
Geçim bir kanlı tuzak
Sordum sordurdum
Bir dost bulamadım
Gün akşam oldu
Şehre inince keyfim kaçıyor
Her yerde yüzüme çarpan bir tokat
Eski bir kin gibi geçiyor gözüm önünden
Kapılar kapanmış
Hükümet çekmiş ayağını
Bekledim köle oldum
Yere yapıştı dizlerim
Umuduma set kondu
Valiye vardım ödlek
Başkana vardım gülüyor
Belki çıkar diye evrak
Sustum oturdum
Bir dost bulamadım
Gün akşam oldu.
Şiiri Değerlendir
Sosyalist sanatçıların da bu yüzden büyük çoğunluğuna köycülük akımı hakimdi. Romancılar , şairler , hikayeciler sinemacılar .vb Türküleri bu branşlardan ayrı tutuyorum
Ancak çoğu Beyaz Türk olan bu sanatçıların köycülükleri de oldukça yapmacık oluyordu
Özellikle sinemada seslendirmelerde o kadar barizdi ki bu yapmacıklık
Merhum Attila İlhan bu köycülük akımının sosyalizmin ilerici fütüristik yanına ters bir devrim niteliği taşıdığını söylerdi
O romanlarında , senaryolarında kent merkezi ile gecekondu arasındaki evrimsel süreci işlemeye çalıştı
Her neyse bu şiirde de bu akımın izlerini görüyoruz
Ben müstehzi bir tebessümle geziniyorum bu tür şiirlerin dizelerinde
Düşman dost olur, sana.
Düşman sana o anlık yardım ederken sen düşmana tüm zaman yardım edersin.
Keyfin olunca dost aramalı değil mi?
Ayağa kalktığında ot bitmiyorsa ne kadar yürürsen et alamazsın, verirsin.
Güzel şiirdi.
TÜM YORUMLAR (7)