Kızmıştım şiirlere bir zamanlar.
Onlar yüzünden oluyor,
Karışıyor kafam, durup dururken orta yerde.
Bir de böbürlenmezler mi?
Yıkıyor pozitivizmi, istemesem de.
Geriye aşk meşk kalıyor.
Onu da bulaştırıyorum hep elime yüzüme.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var