Kül tablası doldu, içim bomboş şimdi,
Yüreğim yanıyor, sessiz bir yangın gibi.
Ne sensiz geçebildi zaman usulca,
Ne de ben varabildim kendime, o kalabalık sokaklarda.
Sensizlik uzadıkça yankılandı adın duvarlarda,
Yastığımda geceden kalma bir sessizlik var hâlâ.
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta