Sıcağın Gölgesinde Şiiri - Seyrani Göl

Tenimde yürüyen ışıkla uyandım,
Güneş, alnımda ateşten bir mühür.
Zaman eriyen bir cam gibi
damla damla akıyordu içime.
Her an,
bir başka yanımı tutuşturuyordu.

Sığındım gölgelere:
Bir sözcüğün verdiği umuda,
Bir suskunluğun kalbine,
Bir hatıranın serinliğine...

Her sıcak, yanmayı öğretir;
Ama her gölge,
bir sığınmanın şefkatidir.

Yaz, bir çocuktu içimde:
Koşuyor, düşüyor,
ama hep yeniden
kalkıyordu umutla.

Bazen deniz taşıyordu sesini,
gözlerime uzak kıyılar düşüyordu.
Dudaklarımda tuz tadı,
gözbebeklerimde
Manaharmanı parlıyordu:
Bir bakış gibi
yakıcı ve geçici.

Yaza selam verdim bugün,
Bir sevda kadar yakıcı,
Bir ömür kadar geçici…
Ama yine de
dokunduğu her hücrede
iz bırakan,
sevdeyankısıyla parlayan,
ve unutulmaz bir anı gibi
hatırladıkça içimi yakan.
S.GÖL